کنوانسیون پناهندگان 1951: مبانی و اصول

کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان که در سال 1951 به تصویب رسید، به همراه پروتکل 1967 آن، سنگ بنای حقوق بین‌المللی پناهندگان را تشکیل می‌دهد. این اسناد تعریف دقیقی از پناهنده ارائه داده و حقوق و تعهدات کشورهای عضو را در قبال پناهندگان مشخص می‌کنند.

تعریف پناهنده در کنوانسیون 1951

بر اساس این کنوانسیون، پناهنده فردی است که به دلیل ترس موجه از آزار و اذیت بر اساس نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در یک گروه اجتماعی خاص یا عقاید سیاسی، خارج از کشور خود قرار دارد و نمی‌تواند یا به دلیل ترس مذکور نمی‌خواهد تحت حمایت آن کشور قرار گیرد.

اصول اساسی کنوانسیون

• اصل عدم بازگرداندن (Non-refoulement): ممنوعیت بازگرداندن پناهنده به کشوری که در آن جان یا آزادی‌اش در خطر است.
• حقوق پایه: شامل دسترسی به دادگاه، آموزش ابتدایی، و کمک‌های عمومی می‌شود.
• تعهدات پناهندگان: رعایت قوانین و مقررات کشور میزبان و اقداماتی که امنیت ملی آن را به خطر نیندازد.

اهمیت کنوانسیون در جهان امروز

با وجود چالش‌های جدید در زمینه پناهندگی مانند تغییرات آب و هوایی و درگیری‌های داخلی، کنوانسیون 1951 همچنان به عنوان مرجع اصلی در حمایت از حقوق پناهندگان در سراسر جهان شناخته می‌شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر با مشاوران پرشین اپلای تماس بگیرید